Slapshock – SALAMIN

Nalunod na ako sa pagsisisi
napaso na ako sa apoy
tinatago ko ang tunay kong sarili
ito ang susi ko sa bandang huli

nag-iiba na ang damdamin ko
lumilitaw ang tunay na kulay ko
wag maniwala sa sinabi ko
saltik ng dila kasing lamig ng bato

at ngayon naririto
aaminin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin..!
sasabihin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin

inilihim ko ang luha na inipon
iginuhit sa balat ang sakit
nilinlang ko na matibay ang sarili
nilabanan ang araw at gabi

nag-iiba na ang damdamin ko
lumilitaw ang tunay na kulay ko
wag maniwala sa sinabi ko
saltik ng dila kasing lamig ng bato

at ngayon naririto
aaminin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin..!
sasabihin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin

di na iniisip ang masukal na daan
ako ngayoy nagkukubli
upang ikaw mabalikan..
sa yong mundo!

aaminin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin..!
sasabihin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin

sasabihin ang tunay na anyo!
sa harap ng salamin

PATAWARIN MO AKO
NAG-IIBA NA ANG ANYO!

Home

Another summer day
Has come and gone away
In Paris and Rome
But I wanna go home
Mmmmmmmm

May be surrounded by
A million people I
Still feel all alone
I just wanna go home
Oh, I miss you, you know

And I’ve been keeping all the letters that I wrote to you
Each one a line or two
“I’m fine baby, how are you?”
Well I would send them but I know that it’s just not enough
My words were cold and flat
And you deserve more than that

Another aeroplane
Another sunny place
I’m lucky, I know
But I wanna go home
Mmmm, I’ve got to go home

Let me go home
I’m just too far from where you are
I wanna come home

And I feel just like I’m living someone else’s life
It’s like I just stepped outside
When everything was going right
And I know just why you could not
Come along with me
‘Cause this was not your dream
But you always believed in me

Another winter day has come
And gone away
In even Paris and Rome
And I wanna go home
Let me go home

And I’m surrounded by
A million people I
Still feel all alone
Oh, let me go home
Oh, I miss you, you know

Let me go home
I’ve had my run
Baby, I’m done
I gotta go home
Let me go home
It will all be all right
I’ll be home tonight
I’m coming back home

 

 

Liham para kay Tigas-ulo

“Para sa mga minamahal kong pamangkin

at sa lahat ng mga bata-batang sumumpa

sa balikat ko

WAG MAKULIT MALALAGLAG TAYO!!”

Paminsan-minsan sinasakal ka rin ng sarili mong kaba kaya’t hindi mo mailarawan ang buhay sa isang papel sapagkat inaalila ka n’ya. Ang takot.

Payo ko lamang wag mong diinan ang lapis sa papel at panggigilan  ang pambura.  Madali mong maitatama ang mali.

Nakipagsuntakan ka na naman ba sa mga buling nang-aagaw ng baon-baon mong pasensya?  Wag mong kumbinsihin ang sarili mong maging matapang dahil alam kong  alam mo-sa sarili mong nasa isip mo lang ang takot..

Subukan mong sumigaw  hayaan mong marinig ng mundo ang tinig mo  dahil sa labas pa lamang ng  apat na sulok ng bulwagan  ng karunungan madidinig mo na ang awit na to. “Ah! Baa.. KaH, D-dah.” Tinig to ng mga batang pilit isinilid ng isang pantas, sigaw ng mga kabataang  uhaw sa tunay na kaalaman!

Katulad mo din sila..

Nagdrodrowing din sila  ng pangarap sa ilog pilit din nilang sinugal ang sarili nilang kamang-mangan at kamusmusan, gutom na gutom  sa mga alituntuning  bago sa pandinig nila, nagbibingi-bingihan sa mga taong   “paniniwala lang ang meron sa buhay”  Kaya’t wag kang tatakbo may araw din para makatakas sa tanikala , may papawi rin sa mga luha mong nahaluan ng tubig ulan kaya’t hayaan mong  takpan  ang  ‘yong balintataw sa mga maling pananaw.

Kamusta ka naman pagdating ng panahon? Maaalala mo kaya ang araw na ito? Ang araw na wala kang maintindihan kaya’t umiiyak ka? Hindi man nila marinig ang tinig mo maging ang mga tanong mo sa mundo pasasaan din at  mauunawaan ka rin nila.

Nagmamahal Pafa JEX

PS: Hahah!

Ang hindi mag-like PANGET!!!

Kung naging official fan page lang to ni Justin Bieber o ni Lady Gaga malamang umabot na to ng 32,000,000 plus  (hindi na rin ako magtataka kung karamihan dito ay  “Pilipino” ang mag-like) sa ngayon ang advokasiya na to ay meron pa lamang 117,798 likes, ang konti kumpara sa mga Pilipinong naka-online sa facebook ngayon. Hindi ko tuloy sinasadyang nasalat ko ang dami ng mga Pinoy na meron parin pakialam sa sarili nilang bansa.

 1,000,000 Likes for Philippine Rights on Spratly Islands.

Hindi na kita pipilitin pa na i-like pa to kung natatakot ka sa red army baka kasi bigla ka pang atakihin sa puso basta ba tanggap mo na sa sarili mo ang title ng post na to. 😀

Waiting for the end

This is not the end
This is not the beginning
Just a voice like a riot
Rocking every revision
But you listen to the tone
And the violent rhythm
Though the words sound steady
Something emptys within em

We say yeah

With fists flying up in the air
Like we’re holding onto something that’s invisible there
Cuz we’re living at the mercy of the pain and the fear
Until we dead it forget it
Let it all disappear

Waiting for the end to come
Wishing I had strenght to stand
This is not what I had planned
It’s out of my control

Flying at the speed of light
Thoughts were spinning in my head
So many things were left unsaid
It’s hard to let you go

I know what it takes to move on
I know how it feels to lie
All I wanna do is trade this life for something new
Holding on to what I haven’t got

Sitting in an empty room
Trying to forget the past
This was never meant to last
I wish it wasn’t so

What was left when that fire was gone
I thought it felt right but that right was wrong
All caught up in the eye of the storm
And trying to figure out what it’s like moving on

And I don’t even know what kind of things I said
My mouth kept moving and my mind went dead
Picking up those pieces now where to begin
The hardest part of ending is starting again

All I wanna do is trade this life for something new
Holding on to what I haven’t got

This is not the end
This is not the beginning
Just a voice like a riot
Rocking every revision
But you listen to the tone
And the violent rhythm
Though the words sound steady
Something emptys within em

We say yeah

With fists flying up in the air
Like we’re holding onto something that’s invisible there
Cuz we’re living at the mercy of the pain and the fear
Until we dead it forget it
Let it all disappear